Konstrukcja dachu

Jeżeli rozpiętość dachu, tzn. oddalenie od siebie zewnętrznych ścian, dźwigających jego konstrukcję, nie jest za wielką, to można się obejść bez budowy stolców dachowych a wystarczą same krokwie, oparte na murach.

Konstrukcja dachu

Dach może być od dołu wolny, tzn. krokwie i szalowanie będą widoczne. Powała musi być zawsze poziomą, by więc pogodzić nachylenie dachu z poziomem powały, a uniknąć przy tym skombinowanej i kosztownej konstrukcji, układa się krokwie poziomo, jakby belki powałowe; do krokwi umocowuje się od dołu sufit, nachylenie zaś uzyskuje się w ten sposób, że na krokwie nakłada się od góry brusy ścięte klinowo w kierunku nachylenia dachu i do nich przybija się szalowanie pod cement drzewny. W ten sposób wytwarzają się między sufitem, szalowaniem pod cement drzewny i między brusami hermetycznie zamknięte przestrzenie, w których drzewo może łatwo zbutwieć. Dla zapobieżenia tej ewentualności należy dach zaopatrzyć w urządzenia, zapewniające należyte odświeżanie powietrza, jednak nie oziębiające przykrytych ubikacji. Da się to łatwo osiągnąć środkami prostymi i nic skomplikowanymi.

Konstrukcja dachu

Wymiary belek i w ogóle cała konstrukcja dachu musi być odpowiednio dobraną, gdyż cement drzewny łącznie z warstwą żwiru a czasami ziemi urodzajnej na nim usypanej, przedstawia znaczny ciężar. Nachylenie powinno być możliwie najmniejsze i wynosi od 1:15 do 1:60. Przeciętnie używa się nachylenia 1:20 – 1:25. Strome dachy nie nadają się tu, gdyż nasyp żwirowy łatwo się z nich zesunie, względnie cement rozgrzany słońcem może spłynąć. Na szalowanie używa się desek 2,5 – 3 cm grubości, nieheblowanych, natomiast łączonych na wnęki. Zewnętrzna powierzchnia szalowania powinna być równą, wszelkiego rodzaju wystające części np. ostre krawędzie itp. należy przez zheblowanie usunąć.