Wentylacja poddasza
Dachy kryte papą należą do bardzo szczelnych, tymczasem na poddaszu budynków mieszkalnych, a tym więcej fabrycznych, stajniach i innych zbiera się wiele zepsutego powietrza i pary wodnej, które zarówno ze względu na zdrowie mieszkańców, jak i szkodliwe oddziaływanie pary na niektóre materiały budowlane, należy na zewnątrz odprowadzić.
Jeżeli wentylacja za pomocą okien w murach strychowych nie jest możliwa, wykonuje się w dachu umyślnie otwory wentylacyjne. Najprostszym takim urządzeniem jest dymnik, rodzaj komina z desek, obitego na zewnątrz papą; wyprowadza się go około 1 m po nad grzbiet dachu. Drugim rodzajem wentylacji jest podłużny a wąski otwór w grzbiecie, przykryty małym daszkiem, wzniesionym ponad dach główny.
Do wentylacji służyć mogą również specjalnie do tego celu zbudowane oszklone okienka, wykonane w szalowaniu dachu; są one umocowane płasko, w ramach drewnianych lub żelaznych – które spełniają potrójne zadanie, bo: dają światło, wentylują i służą za otwory włazowe na dach.